روایت من از اتاق درمان:

روان درمانی نوعی مهارت است؛ همان طور که یادگیری یک زبان نیاز به پشت سر گذاشتن مراحل و تمرین دارد، روان درمانی نیز الزاماتی دارد. هر رویکرد به شکل خاصی به مسائل روان شناختی نگاه می کند. در درمان شناختی رفتاری مساله ها مثل یک درخت هستند؛ اول به برگ های درخت، بعد تنه و نهایتا به ریشه ها پرداخته می شود. پرداختن به ریشه ها، مسائل قدیمی و بنیادی تر هستند که با درنظرگرفتن چارچوب زمانی به آن ها پرداخته می شود. طرحواره درمانی عمیقا به مسائل کودکی و تجارب و برآورده شدن یا نشدن نیازهای اولیه مهم، توسط مراقبت کننده های مهم، می پردازد و سعی دارد با پیدا کردن الگوهای تکراری ناسالم فکری، هیجانی و رفتاری و پرداختن به آن ها مسیر درمان را رقم بزند.